Wacław Babiński

Wacław Babiński
Data i miejsce urodzenia	3 kwietnia 1887 ; Warszawa (Królestwo Polskie)
Data i miejsce śmierci	22 lipca 1957 ; Montreal
	Poseł RP w Królestwie SHS/Jugosławii
Okres	od 19 stycznia 1929; do 30 maja 1931
Poprzednik	Michał Kwapiszewski (charge d'affaires)
Następca	Władysław Günther-Schwarzburg
	Poseł RP w Holandii
Okres	od 16 czerwca 1931; do 31 sierpnia 1944
Poprzednik	Stanisław Kętrzyński
Następca	Tytus Komarnicki
	Poseł RP w Kanadzie
Okres	od 1 listopada 1944; do 5 lipca 1945
Poprzednik	Wiktor Podoski
Następca	Alfred Fiderkiewicz (reprezentujący Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej)
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wacław Babiński (ur. 3 kwietnia 1887 w Warszawie^[1], zm. 22 lipca 1957 w Montrealu) – polski dyplomata.

Życiorys

Był synem Leona Babińskiego i Stefanii z Karpińskich^[1]. Ukończył gimnazjum w Warszawie i Wydział Nauk Społecznych na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium, gdzie uzyskał stopień naukowy doktora nauk ekonomicznych. Przez kilka lat pracował jako urzędnik w warszawskim oddziale Międzynarodowego Banku Handlowego w Paryżu. W latach 1915–1917 był sekretarzem prezydenta Warszawy Zdzisława Lubomirskiego, a 1917 i 1918 dyrektorem kancelarii w gabinecie cywilnym Rady Regencyjnej.

1 grudnia 1918 wstąpił do służby dyplomatycznej II Rzeczypospolitej^[1]. Pracował w centrali Ministerstwa Spraw Zagranicznych, kolejno jako radca ministerialny (1919), naczelnik Wydziału Konsularnego MSZ, wicedyrektor Departamentu Konsularnego po reorganizacji MSZ (1920) i dyrektor Departamentu Konsularnego (od 28 sierpnia 1924).

19 stycznia 1929 mianowany został na posła nadzwyczajnego i ministra pełnomocnego w Belgradzie, którą to funkcję pełnił do maja 1931. 16 czerwca 1931 został posłem RP w Hadze, przy czym od maja 1940 do 31 sierpnia 1944 sprawował tę misję przy rządzie holenderskim na emigracji w Londynie. W latach 1942–1944 obowiązki posła łączył z funkcją zastępcy sekretarza generalnego MSZ. Od 1 listopada 1944 do 5 lipca 1945 był posłem RP w Kanadzie.

Po II wojnie światowej pozostał na emigracji w Kanadzie. Pełnił funkcje ministra pełnomocnego i posła nadzwyczajnego w Kanadzie^[2]. Był członkiem Ligi Niepodległości Polski^[3]. Był przedstawicielem władz Egzekutywy Zjednoczenia Narodowego.

Był żonaty z Marią z domu Wodzińską^[1] (1894–1975), która 17 października 1938 w Rotterdamie została matką chrzestną zwodowanego wówczas okrętu podwodnego „Sęp”^[4]^[5]. Pochowany na cmentarzu Stare Powązki w Warszawie (kwatera 96-3-1,2,3)^[6]

Odznaczenia

Wielka Wstęga Orderu Odrodzenia Polski – pośmiertnie (20 września 1957, przyznany przez Prezydenta RP na uchodźstwie za zasługi w długoletniej służbie dla narodu i państwa polskiego)^[2]
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (31 grudnia 1923)^[7]^[8]
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[7]
Order Świętego Sawy I i II klasy (Jugosławia, 1932)^[7]^[9]
Order Korony Rumunii II klasy (Rumunia)^[7]
Order Lwa Białego I klasy (Czechosłowacja)^[7]
Order Trzech Gwiazd II klasy (Łotwa)^[7]
Odznaka Honorowa za Zasługi II klasy (Austria)
Order Leopolda II I klasy (Belgia, 1932)^[10]
Order Legii Honorowej III i IV klasy (Francja)^[7]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d StanisławS. Łoza StanisławS. (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 16 .
↑ ^a ^b Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 51, nr 6 z 11 października 1957.
↑ Jan Józef Kasprzyk, Liga Niepodległości Polski, [w:] Encyklopedia Białych Plam, t. XI, Radom 2003, s. 142.
↑ W Polsce i za granicą. „W Służbie Penitencjarnej”. Nr 21, s. 10, 1 listopada 1938.
↑ Wacław Babiński. sejm-wielki.pl. [dostęp 2018-04-02].
↑ Cmentarz Stare Powązki: MARYSIEŃKA BABIŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-10-29] .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 16.
↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 22.
↑ Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 3, s. 65, 1932
↑ Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 9, s. 143, 1932

Bibliografia

Babiński Wacław [w:] Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana). Warszawa: BGW, 1994, s. 89. ISBN 83-7066-569-1.

[kto16-1] StanisławS. Łoza StanisławS. (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 16 .

[DU1957-2] Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 51, nr 6 z 11 października 1957.

[3] Jan Józef Kasprzyk, Liga Niepodległości Polski, [w:] Encyklopedia Białych Plam, t. XI, Radom 2003, s. 142.

[4] W Polsce i za granicą. „W Służbie Penitencjarnej”. Nr 21, s. 10, 1 listopada 1938.

[5] Wacław Babiński. sejm-wielki.pl. [dostęp 2018-04-02].

[6] Cmentarz Stare Powązki: MARYSIEŃKA BABIŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-10-29] .

[sl-7] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 16.

[8] Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 22.

[du32-9] Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 3, s. 65, 1932

[10] Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 9, s. 143, 1932

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]